Nog 5 weken te gaan
Blijf op de hoogte en volg Denise
22 Januari 2014 | Zuid-Afrika, South Africa
Helaas werd ik dinsdag ziek en belande ik woensdag in het ziekenhuis. De pijn in mijn buik die ik in 2013 in januari en juli heb gehad kwam hier ook opdagen. Echt niet fijn dus! Wilma vertelde mij dat je veel moest betalen in het ziekenhuis maar ik wist echt geen andere uitweg meer en had er alles voor over om de pijn te sussen. En het ziekenhuis ziet er hier goed uit hoor! Misschien nog wel mooier als in Nederland. Ik kwam binnen en toen Marloes mij ging aanmelden werd ik eigenlijk gelijk meegenomen naar de spoedeisende hulp. Waarschijnlijk zagen ze dat ik veel pijn had want de rest van de mensen moest nog even wachten. Ik vond het ontzettend fijn om Marloes en Wilma om mij heen te hebben. Zij zorgden heel goed voor mij en waren super lief! Na wat controles en een infuus met pijnstilling en vocht mocht ik gelukkig weer naar huis. Ik heb een week lang op bed gelegen en heb wel 100 keer gezegd dat ik naar huis wilde. Het is echt niet fijn om hier te zitten en je zo te voelen. Ondanks dat ben ik alle vrijwilligers en Wilma erg dankbaar voor hun goede zorgen en medeleven! Daarnaast vond ik alle berichtjes vanuit NL ook super fijn! En dat Niels mij vier keer op een dag belde vond ik ook echt super lief en fijn! Kon ik ergens naar uit kijken tijdens het in bed liggen
Dinsdag kon ik de stress van mijn paspoort niet meer aan en hadden Marloes en ik besloten gelijk naar het vliegveld te gaan. En ons fantastische plan heeft geholpen, het probleem is opgelost! ME HAPPY!!!! Dus gelijk gevierd met wat drinken en een stuk taart samen met Marloes en Willy. De plannen voor Kaapstad zijn ook gewijzigd, ik ga nu van 13 februari tot en met 16 februari. Een geweldige afsluiting dus van mijn tijd hier!
Op woensdag was het vrijwilligersdag en zijn wij met alle vrijwilligers alle projecten af geweest. Dit om ook een indruk te krijgen van de andere projecten. Ik vond het een ontzettend leuke dag en er zaten een aantal erg leuke projecten tussen! De een luxer als de ander en heel verschillend, van werken met kinderen tot werken met volwassenen die een eigen zaak willen starten. De projecten die mij vooral aanspraken waren Palm Tree, De Farm en Bobbi Bear.
Vrijdag gingen we weer op trip en ik had er super veel zin in. We hadden een gezellige groep en het beloofde een leuk weekend te worden. Om half 12 werden we opgehaald waarna we nog 3 uur moesten rijden naar onze eerste overnachtingsplek. Het was zo heet dat we met zijn allen naar het zwembad zijn gegaan en ook nog even wat met zijn allen hebben gedronken. Na het eten nog even wat kaartspelletjes gedaan en redelijk op tijd naar bed. De volgende dag was om half 8 het ontbijt. Daarna vertrokken we gelijk naar Drakensberg, met zijn 10en in een auto/jeep opgepropt. En Drakensberg is erg steil en vol met rotsen en zand dus jullie begrijpen natuurlijk wel dat dit geen prettig ritje was (van wel 6 uur). Wel was het uitzicht echt ontzettend mooi. Eenmaal aangekomen in Lesotho zagen we al snel dat het leven daar back to basic is. Er is geen electriciteit, stromend water of riolering. Eenmaal aangekomen bij onze overnachtingsplek zijn we naar een dorpje gegaan in de bergen. Daar hebben wij kennis gemaakt met dans en zang en de manier van leven in Lesotho. Was erg leuk om mee te maken en te zien. Ze zingen daar met hele hoge tonen en blazen ook nog op een fluit. Daarna terug naar onze plek om te eten en nogmaals te genieten van de dans en zang van de mensen uit het dorp.
De volgende ochtend om half 8 ontbijt om vervolgens om kwart over 8 op de paarden te zitten. Het was heel mooi weer en zijn 2 uur lang met de paarden de bergen op en af geweest. Dit was echt zo dood eng in het begin. Bij de eerste helling gleed mijn paard gelijk uit dus vertrouwde ik hem niet echt zeg maar. En de bergen op, nou dit waren gewoon allemaal rotsen hoor. Zo wat scheet ik in mijn broek! Maar oke, het uitzicht was echt geweldig! Aan het einde, toen mijn paardje en ik vriendjes waren geworden, genoot ik ook best van het paardrijden. Na het paardrijden zijn wij gelijk doorgegaan naar de waarzegster en noooh wat heb ik een geweldige toekomst. Ik ben gezond en heb een lang leven. Ik ga trouwen (oh?) en begin een eigen bedrijf met mijn man. Ik ga kinderen helpen en zal vaak naar het buitenland gaan. En ik heb ook een goede terugreis. Nou jullie snappen natuurlijk wel dat ik ontzettend gelukkig werd van deze berichten (behalve het trouwen dan).
Na de waarzegster nog even geluncht en toen weer terug met zijn 10en in die auto, naar beneden dit keer. Ook dit was weer dood eng! We zijn tussendoor ook nog even naar de highest pub geweest om even een shotje te drinken en hebben traditioneel Lesotho bier gedronken. In de auto werd het ontzettend slecht weer maar best gaaf om dit te zien in de Drakensberg. Eenmaal aangekomen (na 3 uur) op onze eerste overnachtingsplek moesten we daarna nog eens 3 uur rijden naar het project. We waren ontzettend vies, want ja een douche was er natuurlijk ook niet! En we stonken naar Lesotho en de paarden. Het was echt een geweldig weekend!
Dinsdag kon ik de stress van mijn paspoort niet meer aan en hadden Marloes en ik besloten gelijk naar het vliegveld te gaan. En ons fantastische plan heeft geholpen, het probleem is opgelost! ME HAPPY!!!! Dus gelijk gevierd met wat drinken en een stuk taart samen met Marloes en Willy. De plannen voor Kaapstad zijn ook gewijzigd, ik ga nu van 13 februari tot en met 16 februari. Een geweldige afsluiting dus van mijn tijd hier!
Op woensdag was het vrijwilligersdag en zijn wij met alle vrijwilligers alle projecten af geweest. Dit om ook een indruk te krijgen van de andere projecten. Ik vond het een ontzettend leuke dag en er zaten een aantal erg leuke projecten tussen! De een luxer als de ander en heel verschillend, van werken met kinderen tot werken met volwassenen die een eigen zaak willen starten. De projecten die mij vooral aanspraken waren Palm Tree, De Farm en Bobbi Bear.
Vrijdag gingen we weer op trip en ik had er super veel zin in. We hadden een gezellige groep en het beloofde een leuk weekend te worden. Om half 12 werden we opgehaald waarna we nog 3 uur moesten rijden naar onze eerste overnachtingsplek. Het was zo heet dat we met zijn allen naar het zwembad zijn gegaan en ook nog even wat met zijn allen hebben gedronken. Na het eten nog even wat kaartspelletjes gedaan en redelijk op tijd naar bed. De volgende dag was om half 8 het ontbijt. Daarna vertrokken we gelijk naar Drakensberg, met zijn 10en in een auto/jeep opgepropt. En Drakensberg is erg steil en vol met rotsen en zand dus jullie begrijpen natuurlijk wel dat dit geen prettig ritje was (van wel 6 uur). Wel was het uitzicht echt ontzettend mooi. Eenmaal aangekomen in Lesotho zagen we al snel dat het leven daar back to basic is. Er is geen electriciteit, stromend water of riolering. Eenmaal aangekomen bij onze overnachtingsplek zijn we naar een dorpje gegaan in de bergen. Daar hebben wij kennis gemaakt met dans en zang en de manier van leven in Lesotho. Was erg leuk om mee te maken en te zien. Ze zingen daar met hele hoge tonen en blazen ook nog op een fluit. Daarna terug naar onze plek om te eten en nogmaals te genieten van de dans en zang van de mensen uit het dorp.
De volgende ochtend om half 8 ontbijt om vervolgens om kwart over 8 op de paarden te zitten. Het was heel mooi weer en zijn 2 uur lang met de paarden de bergen op en af geweest. Dit was echt zo dood eng in het begin. Bij de eerste helling gleed mijn paard gelijk uit dus vertrouwde ik hem niet echt zeg maar. En de bergen op, nou dit waren gewoon allemaal rotsen hoor. Zo wat scheet ik in mijn broek! Maar oke, het uitzicht was echt geweldig! Aan het einde, toen mijn paardje en ik vriendjes waren geworden, genoot ik ook best van het paardrijden. Na het paardrijden zijn wij gelijk doorgegaan naar de waarzegster en noooh wat heb ik een geweldige toekomst. Ik ben gezond en heb een lang leven. Ik ga trouwen (oh?) en begin een eigen bedrijf met mijn man. Ik ga kinderen helpen en zal vaak naar het buitenland gaan. En ik heb ook een goede terugreis. Nou jullie snappen natuurlijk wel dat ik ontzettend gelukkig werd van deze berichten (behalve het trouwen dan).
Na de waarzegster nog even geluncht en toen weer terug met zijn 10en in die auto, naar beneden dit keer. Ook dit was weer dood eng! We zijn tussendoor ook nog even naar de highest pub geweest om even een shotje te drinken en hebben traditioneel Lesotho bier gedronken. In de auto werd het ontzettend slecht weer maar best gaaf om dit te zien in de Drakensberg. Eenmaal aangekomen (na 3 uur) op onze eerste overnachtingsplek moesten we daarna nog eens 3 uur rijden naar het project. We waren ontzettend vies, want ja een douche was er natuurlijk ook niet! En we stonken naar Lesotho en de paarden. Het was echt een geweldig weekend!
-
22 Januari 2014 - 12:59
Cindy:
Hey liefurd,
Wat ontzettend kut dat je weer hetzelfde kreeg.
Gelukkig was het ziekenhuis niet zo erg als we dachten :)
Heel leuk om al je verhalen te lezen! :) En wat zullen wij straks afsteken tegenover jouw bruine kleur ;) Heel veel plezier de laatste weken! Geniet ervan!
Liefs xx -
22 Januari 2014 - 13:00
Lieke Snijder:
Hee Denies!
Jeetje wat gaat de tijd alweer snel! Nog maar 5 weken!
Wat leuk om je verhalen weer te lezen. Balen dat je zo ziek bent geweest, fijn als er dan lieve mensen om je heen zijn en gelukkig ben je weer opgeknapt!
Wat een spannende tocht zo naar Lesotho. Haha moest lachen om je paarden avontuur, gelukkig zijn jullie vriendjes geworden! Je geniet daar goed zo te zien. En de foto's die ik had gezien met jou en die kleine droppies echt super leuk!
Geniet er nog maar lekker van!
Dikke knuffel,
Lieke -
22 Januari 2014 - 14:13
Michelle:
Hoi lieve zus! Wat ben ik onwijs trots op jou zeg!!
Heb je dat lieve hondje voor me naar Nederland gestuurd?
Loveyou!! -
22 Januari 2014 - 15:00
Joke:
Hey Kanjer!
Wat balen joh, dat je daar ook die buikpijn kreeg! Maar ja, nu weet je gelijk dat de zorg daar ook goed is. Gelukkig ben je weer opgeknapt en kun je verder met je avontuur. Wat een leuke mooie en bijzondere dingen maak je toch mee. De tijd tikt intussen lekker door en voor je t weet ben je weer hier. (en ga je tmisschien nog missen -
22 Januari 2014 - 15:04
Joke:
Fijn dat dat gedoe met je paspoort oke is.Geniet er nog even van! Voor je t weet ben je weer hier.
Veel liefs alle nr 5jes XX -
22 Januari 2014 - 15:31
Marjo:
Hoi Denise,
Wat heftig allemaal wat je daar toch mee maakt,gelukkig voel je je weer helemaal top.
Geweldig weer dat hele verhaal,daar zou ik pijn in mijn buik van krijgen :) en goed dat je paspoort ook weer in orde is,hele zorg minder hè.
Geniet nog van de tijd die je daar nog hebt want voor je het weet zit je weer in ons koude kikkerlandje.
Veel plezier en groetjes van ons. -
22 Januari 2014 - 16:12
Niels:
Hooooi topper!
Leuk om weer je verslag te lezen, ik ben blij dat die rot tijd van het ziek zijn erop zit.
Niet bepaald fijn, dat je daar dan bent en ik 10000 km verderop!
Ook al hou ik totaal niet van honden, die foto van jou met die hond is fantastisch!!
Enne, trouwen?! Een groot feest is meer als genoeg! ;) Haha
Ik kan niet wachten tot je weer terug komt, wat mij betreft is het morgen al zover!
Geniet er tot die tijd maar lekker van!
Dikke kus & knuffel -
22 Januari 2014 - 16:39
Elaine:
Ooh wat heerlijk dit. (BEHALVE DAT ZIEK ZIJN!)
Ik zit hier toch te lachen. Eerst al dat paard, haha. Je had liever een koe gehad.
En dan dat je gaat trouwen! WAUW, haha. Mag ik bruidsmeisje zijn? Ik wil deze dag zeker niet missen. Haha.
Maar meid, wat een geweldige ervaringen weer! En wat een geweldig toekomst! Hopelijk komt het uit.
Tot snel lieve vriendin
xx -
22 Januari 2014 - 17:13
Merel :
He lieverd, wat een leuke berichten! Behalve het ziek zijn natuurlijk..
Gelukkig voel je je weer beter en kon je weer op avontuur!
Jeetje wat een lange ritten in de auto steeds, maar dat heb je er natuurlijk voor over als ik zo de verhalen lees!! En natuuuurlijk ga jij trouwen, is toch leuk;)
Nou geniet ervan en ik ben alweer benieuwd naar je volgende verslag.
Liefs xx -
22 Januari 2014 - 17:36
Stefanie:
Ik durf te wedden dat jij wel gaat trouwen haha!
Leuk verhaal moppie; wil je aub nooit meer ziek worden?
Alvast bedankt!!
Geniet van de mooie momenten!
Gelukkug zijn het er niet zoveel (ahum)
ik mis je lieverd! Dikke knuffel!!!
ENJOY! -
22 Januari 2014 - 18:31
Mamma2:
Ben blij dat je weer opgeknapt bent meissie, wat gaat de tijd toch snel.
Als je weer hier bent krijg je een gigantische dikke knuffel van me. Maar wat maak je veel mee en wat doe je veel indrukken op.
Hier zou je later een boek over kunnen schrijven.
Schrijf talent heb je sowieso al dus dat komt wel goed (heb je meteen weer extra inkomsten voor je volgende project). Mis je wel, dikke knuffel van ons allemaal. -
22 Januari 2014 - 19:58
Mama:
Hee lieverd,
Wat een fantastisch verslag heb je weer geschreven. Ben zo blij dat je je beter voelt, ik had zo wel naar je toe willen vliegen toen je zo ziek was. Gelukkig had je nurse Marloes en Wilma bij je (heel wat anders als een moeder met een kater!). Wat een snoeperig hondje heb jij vast. Michelle wil hem meteen hebben!
Geniet nog van je laatste weken daar. Ik ben super trots op je. Nog 31 nachtjes!
Hele dikke hug van mama. -
22 Januari 2014 - 20:38
Kees En Jose:
Hey Denise,
Ik heb je verhaal even kort samengevat om een indruk te krijgen.
-Ziek en pijn
-Stress over paspoort
-Urenlang rijden in de hitte
-Met z'n 10en uren rijden,in een Jeep gepropt.
-Rit van 6 uur tussen rotsen en zand.
-Geen elektra,stromend water of riool.
-Enge rit op een onbetrouwbaar paard.
-Een waarzegster die vertelt dat je trouwen gaat.
-Stinken naar paarden en Lesotho.
En dan eindigen met,het was een geweldig weekend.
Dan ben je echt een meid van WERELDKLASSE. -
23 Januari 2014 - 21:35
Judith:
Jee denise, heftig allemaal, maar gelukkig gaat het nu weer goed. Houden zo!
Nog maar vijf weken, de tijd vliegt. Voor je ,t weet zit je hier weer net als ons nu de hele dag in de koude hoosregen. De tuin staat blank en de vissen hebben nu een hele grote vijver.
Ik hoop dat je nog heel veel dingen gaat zien en doen, kunnen wij er weer lekker over lezen.
Geniet ervan.
Gr. Judith en de rest -
27 Januari 2014 - 21:25
Heleen:
Hoi Denise,
Gelukkig gaat het weer beter met je!
Leuk om je verhalen te lezen, je vermaakt je prima daar op wat 'ongemakken' na dan...
Veel plezier nog de laatste weekjes!
Groetjes Cees, Heleen en de kinders
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
